Zima w pełni, pojawia się więc problem związany z nieodśnieżonymi chodnikami. Osoba, która poślizgnie się na nieoczyszczonym ze śniegu chodniku i dozna z tego powodu szkody na prawo do odszkodowania.
Kwestie utrzymania w czystości nieruchomości oraz przylegających do nich chodników reguluje ustawa z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych.
Zgodnie z art. 4 pkt 6 ustawy o drogach publicznych, chodnikiem jest część drogi przeznaczona do ruchu pieszego, zaś zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 4 ustawy o utrzymaniu czystości, za chodnik uznaje się wydzieloną część drogi publicznej służącą dla ruchu pieszego położoną bezpośrednio przy granicy nieruchomości.
Kto jest zobowiązany do utrzymania w czystości nawierzchni chodników?
Obowiązek uprzątnięcia błota, śniegu, lodu i innych zanieczyszczeń z chodników położonych wzdłuż nieruchomości, należy do obowiązków właścicieli, użytkowników wieczystych tych nieruchomości, jednostek organizacyjnych i osób posiadających nieruchomość w zarządzie lub użytkowaniu, a także innych podmiotów władających nieruchomością. Przy czym nie zawsze obowiązek sprzątania chodnika będzie obciążał w/w podmioty np. właściciel nieruchomości nie jest obowiązany do uprzątnięcia chodnika, na którym jest dopuszczony płatny postój lub parkowanie pojazdów samochodowych.
Zdarza się, że czynności porządkowe są zlecane przedsiębiorstwu, które zawodowo trudni się wykonywaniem takich czynności. Wówczas zastosowanie ma art. 429 k.c. zgodnie z którym „Kto powierza wykonanie czynności drugiemu, ten jest odpowiedzialny za szkodę wyrządzoną przez sprawcę przy wykonywaniu powierzonej mu czynności, chyba że nie ponosi winy w wyborze albo że wykonanie czynności powierzył osobie, przedsiębiorstwu lub zakładowi, które w zakresie swej działalności zawodowej trudnią się wykonywaniem takich czynności.” W takiej sytuacji za szkodę odpowiada firma sprzątająca.
Dowody
Poszkodowany musi wykazać szkodę, zdarzenie, z którego ona wynika, oraz istnienie adekwatnego związku między zdarzeniem a szkodą, a także winę. Osoby zobowiązane do wypłaty odszkodowania często kwestionują, że chodnik był nieodśnieżony, dlatego warto zgromadzić materiał dowodowy. Można wykonać zdjęcia choćby aparatem fotograficznym, poprosić świadków zdarzenia o dane osobowe i adresy, aby można było ich zeznania wykorzystać w sprawie sądowej. Dowodami w sprawie mogą być także dokumenty prywatne, pisemne oświadczenia świadków wypadku o okolicznościach zdarzenia. Warto wezwać straż miejską albo policję (sporządzą notatkę, nieodśnieżenie chodnika jest wykroczeniem). Należy zachować dokumentację medyczną, rachunki i faktury związane z leczeniem.
Roszczenia
W przypadku uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia można żądać odszkodowania, które obejmuje m.in. koszty leczenia (leki, wizyty lekarskie, zdjęcia RTG, zakup sprzętu ortopedycznego, rehabilitacja), koszty opieki sprawowanej przez osobę trzecią. W ramach odszkodowania można się domagać zwrotu utraconych zarobków, jeżeli w związku z leczeniem zmniejszyły się możliwości zarobkowe poszkodowanego (np. zatrudniony na etacie przebywa na zwolnieniu chorobowym i otrzymuje tylko zasiłek w wysokości 80% wynagrodzenia). Nadto należy się zadośćuczynienia za doznane cierpienia psychiczne, wysokość świadczenia zależy od rozmiaru doznanych cierpień np. bólu, czasu trwania rehabilitacji i leczenia, trwałych uszkodzeń ciała. Gdyby na skutek wypadku zwiększyły się potrzeby poszkodowanego lub zmniejszyły się jego możliwości zarobkowe można żądać odpowiedniej renty.
Przed skierowaniem sprawy na drogę sądową warto wezwać osobę odpowiedzialną do dobrowolnego spełnienia świadczenia.
Spółdzielnie mieszkaniowe i wspólnoty mieszkaniowe często mają wykupione ubezpieczenie, co umożliwia osobom pokrzywdzonym dochodzenie odszkodowania bezpośrednio od ubezpieczyciela.